Πως να επιλέξετε το κατάλληλο άθλημα για το παιδί σας

τρεξιμο αθλημα παιδι

Τα σχολεία άρχισαν και μαζί με αυτό ξεκινούν και οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι γονείς αρχίζουν να προβληματίζονται. Τι είναι πιο κατάλληλο για το παιδί μου; Κάποια δραστηριότητα καλλιτεχνικής ή αθλητικής φύσεως; Continue reading

Τι να κάνετε τα παιδιά σας το καλοκαίρι, μέχρι να πάτε διακοπές

καλοκαιρινες διακποπες κατασκηνωση

Το καλοκαιράκι έφτασε και ο τόπος βράζει στην κυριολεξία. Οι γονείς εξακολουθούν να δουλεύουν ενώ το σχολείο έχει κλείσει παιδιά. Έτσι λοιπόν οι περισσότεροι γονείς αρχίζουν να αναρωτιούνται πώς θα απασχοληθούν ευχάριστα τα παιδιά.

Σίγουρα μία εύκολη λύση είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Θα ευχαριστηθούν λίγο τα εγγονάκια τους παραπάνω απ’ ότι συνήθως, θα περάσουν χρόνο μαζί τους και εσείς θα γνωρίζετε πως έχετε αφήσει τα παιδιά σας σε έμπιστα άτομα, που τα αγαπούν και τα προσέχουν. 

 

Άλλη μία λύση είναι τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης στους δήμους. Μία ακόμα καλύτερη λύση και ίσως η πιο ευχάριστη είναι οι διακοπές. Μα είναι δυνατόν παιδιά δημοτικού ή γυμνασίου να πάνε μόνα τους διακοπές; Μα φυσικά μιλάμε για την ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ!!!

Υπάρχουν κατασκηνώσεις ιδιωτικές ή που να ανήκουν σε κάποιον συγκεκριμένο φορέα η οποίες δέχονται παιδιά υπαλλήλων του φορέα αυτού. Κατασκηνώσεις με το προσκοπείο. Κατασκηνώσεις στο βουνό, σε λίμνες, ποτάμια ή δίπλα στη θάλασσα. Κατασκηνώσεις που επικεντρώνονται στην ανάπτυξη και προώθηση ενός συγκεκριμένου αθλήματος ή κατασκηνώσεις που περιλαμβάνουν αθλοπαιδιές, αγωνίσματα, μουσικοκινητικά και ψυχαγωγικά παιχνίδια και πάρα πολλά άλλα. 

κατασκηνωση

Η διάρκεια της περιόδου που μπορεί να κάτσει ένα παιδί κυμαίνεται τις περισσότερες φορές από 10 έως 15 ημέρες. Τα οφέλη της κατασκήνωσης είναι πολλά και ποικίλα και τα επισημαίνουν και πολλοί παιδοψυχολόγοι. Πρώτα απ΄ όλα, το παιδί αποκτά μία πρώτη εμπειρία ανεξαρτησίας, η οποία συνεπάγεται βέβαια και ανάληψη ευθυνών. Γίνεται υπεύθυνο για τη σωματική του ακεραιότητα και υγιεινή. Γίνεται υπεύθυνο για τις πράξεις του για τις οποίες πρέπει να λογοδοτήσει στον ομαδάρχη (και όχι στους γονείς του ως συνήθως). Αναπτύσσει το ομαδικό πνεύμα. Για δυο εβδομάδες καλείται να συνυπάρχει και να δραστηριοποιείται με συγκεκριμένα άτομα και αυτό δημιουργεί ακόμα περισσότερο τη συντροφικότητα και συναισθήματα συνεργασίας και ομαδικής προσπάθειας. Είναι μέλος μιας ομάδας και έτσι για να πάρει τον έπαινο πρέπει να πάρει τον έπαινο η ομάδα του. Μαθαίνει νέα παιχνίδια που μπορεί να παίξει και τον Χειμώνα με τους φίλους του, μαθήματα επιβίωσης και προσαρμογής σε δύσκολες καταστάσεις- περίπτωση καύσωνα ή και βροχής- αναγνώριση πατημασιών στην φύση από εξωτερικούς παράγοντες, ψάρεμα και κυνήγι για απόκτηση τροφής, πώς να ανάβουν φωτιά, αντιμετώπιση κινδύνων είτε από ζώα είτε από ζωύφια, πρώτες βοήθειες αλλά και γενικά σκληραγώγηση.

κατασκηνωση με παιδια

Τέλος, η εμπειρία της κατασκήνωσης βοηθάει στο να κοπεί λίγο ο “ομφάλιος λώρος” με τους γονείς. Ίσως στην αρχή να αποτελεί μία σοκαριστική εμπειρία τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς, αλλά στόχος είναι να μεγαλώσουμε ελεύθερα και ανεξάρτητα παιδιά χωρίς φόβους και ανασφάλειες και σε όλα αυτά να είστε σίγουροι ότι η κατασκήνωση βοηθάει καθοριστικά.

Survivor party για παιδιά: το απόλυτο event που θα εντυπωσιάσει μικρούς και μεγάλους

Survivor party εμπόδια

Το Survivor έχει γίνει η μόνιμη συντροφιά μας τα βράδια στην τηλεόραση και κάθε γονιός βλέπει τα παιδιά του να εντυπωσιάζονται από αυτό, από τα αθλήματα και τις δοκιμασίες των Μαχητών και των Διασήμων, την υπερπροσπάθειά τους και την τελική νίκη της μιας ή της άλλης ομάδας. Δεν υπάρχει παιδί που δεν έχει σκεφτεί έστω και για μια στιγμή πώς θα ήταν να συμμετείχε και αυτό σε κάτι αντίστοιχο, να συναγωνίζεται με τους φίλους του και να προσπαθεί να υπερνικήσει εμπόδια, να πετύχει το στόχο και να λύσει παζλ και παιχνίδια ετοιμότητας και ισορροπίας. Κάθε παιδί, και κυρίως τα αγόρια, έχει μέσα του την ανάγκη της περιπέτειας και γι’ αυτό το λόγο τα παιχνίδια επιβίωσης είναι τόσο σημαντικά. Πόσο μάλλον τώρα, που το Survivor έχει κατακλύσει την καθημερινότητά μας.

 

Τι είναι το Survivor για παιδιά;

Το Survivor για παιδιά είναι ένα σύνολο αθλοπαιδιών για παιδικά πάρτυ που θα κάνουν τα παιδιά να νιώσουν πρωταγωνιστές ενός αντίστοιχου παιχνιδιού με το Survivor. Παιχνίδια, αθλήματα και πολλαπλές δραστηριότητες δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να αθληθούν, να κινηθούν, να τρέξουν, να παίξουν, να γνωρίσουν την ευγενή άμιλλα, τη δίψα για τη νίκη, τη χαρά του επάθλου. Δεν υπάρχει πιο υγιές πράγμα για τα παιδιά από το να ξεφεύγουν για λίγο από τους κλειστούς χώρους και να χαίρονται με τους φίλους τους, να λαχανιάζουν, να ιδρώνουν και να βάζουν στόχους που μπορούν να τους πετύχουν.

Survivor party games

Σε ποιους απευθύνεται το Survivor για παιδιά;

Το Survivor party μπορεί να ενταχθεί σε κάθε παιδικό πάρτυ με παιδιά από 6 – 14 ετών. Καλό είναι οι μικροί σας καλεσμένοι να μην ξεπερνούν τους 25, έτσι ώστε να μπορούν να φτιαχτούν μικρές και ευέλικτες ομάδες και να έχουν όλα τα παιδιά το χρόνο τους, για να παίξουν κάθε αθλοπαιδιά. Γενικά, τα Survivor Games διαφέρουν πολύ από ένα απλό πρόγραμμα κλόουν ή ανιματέρ, μιας και είναι πολύ πιο διαδραστικά και δημιουργικά για τα παιδιά, που νιώθουν ότι έκαναν κάτι εντελώς διαφορετικό. Αν, λοιπόν, έχετε κήπο και θέλετε να παραθέσετε ένα αξέχαστο παιδικό πάρτυ, αφήστε μας να δημιουργήσουμε ένα υπέροχο πεδίο δράσης που θα εντυπωσιάσει τους πάντες!

Survivor party games

Ποιες δραστηριότητες περιλαμβάνει το Survivor party;

Το Survivor party μπορεί να φτιαχτεί από τους έμπειρους παιδαγωγούς μας με τον τρόπο που εσείς θα επιλέξετε και ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Τσουβαλοδρομίες, σκυταλοδρομίες και αγώνες με εμπόδια και περάσματα από τούνελ θα θυμίσουν στα παιδιά την αγαπημένη τους εκπομπή, ενώ παιχνίδια με puzzle, στεφάνια, μαντήλια, σχοινιά και μπάλες θα δώσουν μια ακόμα πιο ιδιαίτερη νότα στις δραστηριότητες. Αν ο καιρός είναι καλός και κάνει ζέστη, μπορούν να οργανωθούν και παιχνίδια με νερό, ενώ λαμβάνουν χώρα και πιο κλασικά παιχνίδια, όπως bowling, κυνήγι του χαμένου θησαυρού και ψάρεμα. Έτσι, κάθε παιδί θα βρει κάτι που θα το ενθουσιάσει και θα το κάνει να πέσει με χαρά στη μάχη.

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ SURVIVOR GAMES

Survivor party games

Συμμετείχαμε στην 14η Πανελλήνια λαμπαδηδρομία

poly party λαμπαδηδρομια

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2016 διεξήχθη η 1η λαμπαδηδρομία εθελοντών αιμοδοτών που διοργάνωσε ο Δήμος Διονύσου. Στα πλαίσια της 14ης πανελλήνιας λαμπαδηδρομίας εθελοντών αιμοδοτών και για ακόμα μια φορά η δυναμική ομάδα του Poly party βρισκόταν εκεί για να στηρίξει την μοναδική αυτή ενέργεια.

Poly party λαμπαδηδρομία

Η ομάδα του Poly party μετέφερε το μήνυμα του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης σε μικρούς και μεγάλους. Στο πλαίσιο αυτής της διοργάνωσης το Poly party διέθεσε ανιματέρ για κάθε σταθμό από όπου θα περνούσε η φλόγα, κάνοντας επαγγελματικό face painting και προσφέροντας μπαλονοκατασκευές σε συμβολικά χρώματα της αιμοδοσίας σε όλα τα παιδιά.

Poly party λαμπαδηδρομία

Το μπαλέτο κάνει διακρίσεις για τα αγόρια;

Μία απλή ερώτηση: Μαμά, μπαμπά, μπορώ να κάνω μαθήματα μπαλέτου; Κι όμως, όσο απλή είναι αυτή η ερώτηση, τόσο πολύπλοκη και διαφοροποιημένη σύμφωνα με τα κοινωνικά στερεότυπα είναι η απάντηση των γονέων. Στην ιδέα ένα γλυκό κοριτσάκι ντυμένο στα ροζ να κάνει μπαλετικές «σβούρες» ποιος θα έλεγε όχι; Ωστόσο, όλοι φανταζόμαστε την αντίδραση των γονέων στην ιδέα του μικρού αγοριού τους φορώντας μπαλετικό κολάν και κάνοντας ανοίγματα. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως σε μία εκσυγχρονισμένη και «ανοιχτή στη διαφορετικότητα», έτσι όπως θα λέγαμε, κοινωνία, συνεχίζει να υπάρχει ένα βασικό στερεότυπο φύλων που αφορά στη σχέση μπαλέτου και αγοριών. Όσο και αν θέλουμε να πιστέψουμε πως έχουμε ξεπεράσει σήμερα τέτοιου είδους προκαταλήψεις, η περίπτωση των αγοριών που επιθυμούν να κάνουν μπαλέτο και η αντίδραση των γονέων τους είναι η μεγαλύτερη απόδειξη που έρχεται στον αντίποδα. Κι όμως, αυτό που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα είναι πως το μπαλέτο δεν έχει γένος και δεν κάνει διακρίσεις.

jamiebell_billyelliotΤο μπαλέτο δεν βλέπει τα παιδιά ως «αγόρια» ή «κορίτσια» και δεν τα διαφοροποιεί αλλά τα αντιμετωπίζει όλα ως μελλοντικούς χορευτές, προσφέροντας τα πλεονεκτήματά του ανεξαρτήτως φύλου. Πιο συγκεκριμένα, ο κλασικός χορός χαρίζει ευλυγισία και μαθαίνει το παιδί να στέκεται και να περπατά σωστά. Χορεύοντας, κινητοποιούνται όλες οι μυϊκές ομάδες του σώματος, σφίγγουν οι κοιλιακοί μύες, δυναμώνει ο κορμός και γυμνάζονται πόδια και χέρια. Ο μαθητής διδάσκεται να ελέγχει το σώμα του, με αποτέλεσμα να αποκτά αρμονία στην κίνηση. Ο κλασικός χορός, μάλιστα, αποτελεί ιδανική άσκηση για παιδιά που έχουν πλατυποδία, προβλήματα σκολίωσης, κύφωσης ή λόρδωσης. Με όλα τα παραπάνω,επομένως, διαφαίνεται η υπόσταση του μπαλέτου ως αθλήματος που συμβάλει στη γενικότερη ευεξία του σώματος. Τα οφέλη, ωστόσο, δεν είναι μόνο σωματικά αλλά μπορούμε να τα συνοψίσουμε με το αρχαίο ρητό: Νους υγιής εν σώματι υγιή .

 

Το μπαλέτο, επιπλέον, ως τέχνη εξαγνίζει τη ψυχή καθώς η μουσική συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία, ενώ ο χορός είναι δίνει δυνατότητα έκφρασης που τονώνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου και βοηθάει στην αυτοδιαχείρηση των συναισθημάτων αποτελώντας έναν παραγωγικό τρόπο εκτόνωσης. Καλλιεργεί το πνεύμα, την κουλτούρα του παιδιού και τον συναισθηματικό του κόσμο. Ας μη ξεχνάμε και τη ικανότητα του κλασσικού χορού, ως είδος κίνησης και γυμναστικής, να επιφέρει θαυματουργές επιδράσεις στη διάθεση. Πιο συγκεκριμένα, όταν γυμναζόμαστε, ο εγκέφαλος αυξάνει την παραγωγή και τη συγκέντρωση της σεροτονίνης και των ενδορφινών που ουσιαστικά είναι ενδογενείς μορφίνες, με αποτέλεσμα να μειώνεται το άγχος, η κατάθλιψη και ο εκνευρισμός. Όλα τα παραπάνω προσφέρει το μπαλέτο εξίσου και στα δύο φύλα.

 

 

paris opera ballet schoolΔυστυχώς όμως σε πολλές χώρες και ειδικά στην Ελλάδα οι γονείς δεν είναι έτοιμοι να εναρμονιστούν με την ιδέα του αγοριού τους να κάνει μπαλέτο, συνεχίζοντας έτσι να είναι ταμπού η προκατάληψη σε σχέση με τα αγόρια που κάνουν μπαλέτο. Πολλοί γονείς και ειδικά οι πατέρες εξακολουθούν να ανησυχούν για τις επιδράσεις ενός «πιο γυναικείου είδους» χορού  στην ταυτότητα φύλου του παιδιού τους. Παρ’όλα αυτά, κάτι τέτοιο αποτελεί απλώς μύθο γιατί το μπαλέτο ουδώλως αλλοιώνει τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Ίσα ίσα ένα πιο μεγάλο αγόρι στην εφηβεία θα περνάει μια χαρά με τόσα κορίτσια «στα πόδια του». Κάτι που θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν οι γονείς είναι πως τα αγόρια που αποζητούν έντονα να κάνουν μπαλέτο από τη στιγμή που το αρχίζουν και αναγνωρίζουν τις δυνατότητες τους υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να θέλουν να το συνεχίσουν επαγγελματικά. Σίγουρα οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες στα αγόρια από τα κορίτσια γιατί τα αγόρια έχουν μεγαλύτερο κίνητρο που έρχεται και σε σύγκρουση ακόμα και με τις κοινωνικές επιταγές. Πρέπει πραγματικά να το θέλουν για να αντισταθούν στα σχόλια και τη κριτική του περίγυρου.

Ένας άλλος ανασταλτικός παράγοντας που κάνει διστακτικούς τους γονείς όταν προκύπτει το θέμα του μπαλέτου σε επαγγελματικό επίπεδο είναι οι ανησυχίες
για την εύρεση εργασίας και επαγγελματικής απασχόλησης. Και εδώ όμως, πάλι, οι πιθανότητες είναι υπερ των αγοριών παρά των κοριτσιών γιατί η μπαλετική βιομηχανία ψάχνει με τα κιάλια άντρες χορευτές και αυτοί πληρώνονται αδρά καθώς είναι δυσεύρετοι.

 

 

 

Συνοψίζοντας, έχοντας δει όλα τα πλεονεκτήματα που μπορεί να επιφέρει το μπαλέτο (είτε ερασιτεχνικό, είτε επαγγελματικό) στα αγόρια θα πρέπει να αρχίσουν οι γονείς να εξοικειώνονται πια με το θέμα μπαλέτου και αγοριών. Είναι δυνατόν οι ίδιοι γονείς και η κοινωνία που διδάσκουν στο παιδί την αξία της δαφορετικότητας καταγγέλοντας το ρατσισμό, να υποπέφτουν σε συμπεριφορές ρατσιστικές με τη μορφή προκατάληψης απέναντι στα αγόρια που θέλουν να κάνουν μπαλέτο; Δεν το νομίζω. Γι’ αυτό αν θέλουμε να λεγόμαστε πραγματικά προοδευτικοί και «καλοί γονείς» θα πρέπει πάνω από όλα να σεβόμαστε τις ειλικρινείς επιθυμίες και τα όνειρα των παιδιών μας, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα αφήσουμε το εφτάχρονο αγοράκι μας να κάνει μαθήματα μπαλέτου. Και που ξέρετε, μπορεί αυτός να είναι ο επόμενος  Billy Elliot…

Μωρά και θάλασσα: Η πρώτη βουτιά

Πρώτη χρονιά με το παιδάκι μας στη θάλασσα και όσο μεγάλη είναι η χαρά μας, τόσες πολλές είναι και οι απορίες μας.

-“Πότε θα πρέπει να κάνει το μωράκι μου το πρώτο του μπανάκι;”
-“Τι θα πρέπει να ελέγξω προτού μπούμε στο νερό;”
-“Πως πρέπει να έχω το μωράκι μου στην παραλία;”

Αυτά και άλλα πολλά βέβαια, μπορούν να τα σκεφτούν μόνο οι μανούλες.

Οι Παιδίατροι συνιστούν το πρώτο μπάνιο του μωρού να γίνει αφότου έχει κλείσει τους πρώτους 6 μήνες. Ακόμα και αυτό βέβαια είναι σχετικό και γίνεται υπό προϋποθέσεις. Βασικότερη προϋπόθεση είναι η θερμοκρασία του νερού της θάλασσας. Το νερό δεν πρέπει να είναι παγωμένο. Άρα αποφεύγουμε κρύες θάλασσες όσο όμορφες και καθαρές κι αν είναι και επιλέγουμε κυρίως απογευματινές ώρες, αφού έχει κατέβει ο ήλιος και η θάλασσα έχει ζεσταθεί. Επιπλέον προτιμάμε το πρώτο του μπανάκι να μη γίνει πολύ νωρίς το καλοκαίρι.

Βάζουμε το μωράκι μας σταδιακά στο νερό, ίσως τις πρώτες ημέρες σε μια μικρή βαρκούλα ή μικρή πισίνα, όπου θα έχουμε αφήσει το νερό να ζεσταθεί από τις ηλιακές ακτίνες. Για το μπάνιο στην θάλασσα, πρώτα το βρέχουμε χαϊδεύοντας το. Εάν το ζουζούνι μας κλαίει και δε θέλει να μπει δεν το πιέζουμε. Με το ζόρι δεν θα έχουμε την ευχαρίστηση που επιθυμούμε να του προσφέρουμε και μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα θα πετύχουμε.

Είναι μύθος το οτι είναι καλύτερα να βάζουμε το μωράκι μας γυμνό μέσα στη θάλασσα. Πρέπει να του φοράμε μαγιουδάκι και μόλις τελειώσει το μπάνιο του να ξεπλένουμε το δέρμα του με γλυκό νερό (προτιμάμε παραλίες με ντους). Στη συνέχεια του φοράμε το pamper και ένα λευκό βαμβακερό μπλουζάκι. Το μπλουζάκι του χαρίζει δροσιά και απορροφά τον ιδρώτα. Δεν αφήνουμε ούτε στιγμή το μωρό μας εκτεθειμένο στον ήλιο και του φοράμε πάντα αντηλιακό-μεγάλης προστασίας- ειδικό για μωρά. Απαραίτητο αξεσουάρ αποτελεί βέβαια και το καπέλο.

Εάν ωστόσο το ζουζούνι μας παρουσιάζει δερματικές παθήσεις, εκζέματα και πιθανόν αλλεργίες, καλό είναι να αποφεύγεται η επαφή με την άμμο.
Αυτές είναι κάποιες βασικές συμβουλές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό και γι’ αυτό θα πρέπει πάντα να συμβουλευόμαστε τον παιδίατρο που το παρακολουθεί και το ξέρει.

Καλές βουτιές και καλή διασκέδαση!

Αθληματα για παιδια και τι να επιλεξετε

Το αιώνιο ερώτημα που βασανίζει όλους τους γονείς από τη στιγμή που αρχίζουν τα παιδιά τους να περπατάνε. Ομαδικό ή ατομικό; Με έντονη σωματική άσκηση ή ήπιο;

Οι απαντήσεις δίνονται στην ουσία από το ίδιο το παιδί μέσα από τη χαρά και τον ενθουσιασμό του. Εμείς εδώ απλά θα δώσουμε μερικές συμβουλές που θα βοηθήσουν τους γονείς να αρχίσουν από κάπου.

Αρχικά, θα πρέπει να έχουν όλοι οι γονείς στο μυαλό τους ότι δεν πρέπει να πιέζουν τα παιδιά τους για τα δικά τους απωθημένα. Πρέπει να τα ακούσουν, να συζητήσουν μαζί τους και βέβαια να τους φέρουν σε επαφή με διάφορες αθλητικές δραστηριότητες ούτως ώστε να διαλέξουν τα ίδια αυτό που τους ταιριάζει.

Ένα άλλο κριτήριο για την επιλογή του αθλήματος είναι η ηλικία του παιδιού. Κατά την προσχολική ηλικία τα παιδιά έχουν μία πιο εγωιστική προσωπικότητα. Δε μπορούν να αντιληφθούν την έννοια της συλλογικότητας. Γι΄ αυτό και πιο ιδανικά είναι τα ατομικά αθλήματα, όπως η κολύμβηση, η οποία μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 4 ετών, ή ο χορός, ο οποίος προσφέρεται και για παιδιά από 2 ετών. Οι πολεμικές τέχνες, όπως καράτε και tae kwon do μπορούν να αρχίσουν από 5 χρονών, το ίδιο και το τένις.

kidsplaysports

Στην ηλικία των 6 ετών που τα παιδιά αρχίζουν να πηγαίνουν στην Α΄ δημοτικού αναπτύσσονται οι έννοιες της συνεργασίας, της ομαδικότητας αλλά και του ανταγωνισμού. Έτσι μπορούν να αρχίσουν κάποια ομαδικά αθλήματα, όπως ποδόσφαιρο (ειδικοί λένε ότι ίσως να μπορεί να αρχίσει και από τα 5 έτη), μπάσκετ και βόλεϋ. Εκεί τα παιδιά θα μάθουν να συνεργάζονται, να επικοινωνούν και να δουλεύουν ομαδικά για ένα στόχο.

Πάντως, όποιο άθλημα κι αν επιλέξουν τα παιδιά τα οφέλη θα είναι πάρα μα πάρα πολλά. Αποφυγή της παιδικής παχυσαρκίας, καλή φυσική κατάσταση, ανάπτυξη ομαδοσυνεργατικού πνεύματος, διοχέτευση ενέργειας και πάνω από όλα χαρά και ευχαρίστηση.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΑΣΧΟΛΗΜΕΝΑ;

Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι είναι πιο παραγωγικό τα παιδιά τους να είναι συνέχεια απασχολημένα αντί να τους αφήνουν χρόνο να παίζουν, να εξερευνούν ή να μαθαίνουν μόνα τους. Μπορεί οι γονείς να πιστεύουν ότι τα παιδιά τους στερούνται ουσιώδεις εμπειρίες, εάν δεν κάνουν ότι κάνουν άλλα παιδιά.

Αλλά οι περισσότεροι γονείς συνήθως το μόνο που θέλουν είναι το καλλίτερο για τα παιδιά τους. Αλλά ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις, καταλήγουν να υπερφορτώνεται το πρόγραμμα των παιδιών. Η πίεση να συμμετέχει το παιδί σε δραστηριότητες και να μην «μένει πίσω» μπορεί να αποδειχθεί σωματικά και ψυχολογικά εξουθενωτικό και για το παιδί και για τους γονείς.

Βέβαια, οργανωμένες δραστηριότητες και αθλοπαιδιές είναι ευεργετικές, επίσης. Ενθαρρύνουν κοινωνικές δεξιότητες και είναι ευκαιρία για παιχνίδι και άσκηση Μαθαίνουν αθλητικό πνεύμα, πειθαρχία και ευστροφία και κυρίως είναι διασκεδαστικά!

Σημάδια ότι τα παιδιά είναι υπερβολικά απασχολημένα.

  • Αργά ή γρήγορα, τα υπερβολικά απασχολημένα παιδιά θα αρχίσουν να παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα:
  • Κούραση, άγχος ή κατάθλιψη.
  • Παράπονα για πονοκέφαλο και πόνους στο στομάχι, που αιτία μπορεί να έχουν το άγχος, ελλιπή διατροφή ή έλλειψη ύπνου.
  • Κακή σχολική απόδοση, με πτώση της βαθμολογίας.

Η υπεραπασχόληση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στις φιλίες και στις κοινωνικές σχέσεις. Ακόμα και η οικογενειακή ζωή μπορεί να υποφέρει – όταν ο πατέρας πηγαίνει τον γιο για προπόνηση μπάσκετ, ενώ η μητέρα πηγαίνει την κόρη για μπαλέτο, τότε χάνονται γεύματα μαζί, με αποτέλεσμα, ορισμένες οικογένειες σπάνια έχουν την ευκαιρία να γευματίζουν όλοι μαζί.

Συμβουλές για πολυάσχολες οικογένειες. Το κλειδί είναι να προγραμματίζετε τις ασχολίες των παιδειών με μέτρο και με κριτήριο την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία και τα ενδιαφέροντα τους. Αν κάτι είναι πολύ προχωρημένο θα προκαλέσει σύγχυση στο παιδί. Αν πάλι, κάτι είναι πολύ απλοϊκό σίγουρα, το παιδί θα βαρεθεί και όταν ένα παιδί κάνει κάτι μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει τους γονείς του, τότε χάνεται όλο το νόημα.

Με βάση την ηλικία και τα ενδιαφέροντα, μπορούμε να βάλουμε λογικά όρια στις εξωσχολικές ασχολίες για να είναι ευχάριστες για όλους.

Να, μερικές προτάσεις:

  • Συμφωνήστε από την αρχή τα βασικά.
    π.χ. Συμφωνήστε τα παιδιά να παίζουν μόνο ένα άθλημα την φορά κάθε σεζόν ή περιορίστε τις δραστηριότητες σε δύο βραδιές/απογεύματα για κάθε σχολική εβδομάδα.
  • Μάθετε πόσος χρόνος απαιτείται για κάθε ενασχόληση.
    π.χ. Δύο απογευματινές προπονήσεις και ένα εβδομαδιαίο ματς, θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις.
  • Κρατήστε ένα χρονοδιάγραμμα για να είναι όλοι ενήμεροι.
    Κολλήσετε το πρόγραμμα στον τοίχο ή στο ψυγείο να το βλέπουν όλοι και αν πάρει το μάτι σας καμία ημερομηνία ελεύθερη, αφήστε την έτσι!
  • Ακόμα κι αν έχετε προπληρώσει αφήστε το παιδί να μην πάει μία ή δύο φορές. Καμιά φορά είναι πιο ωφέλιμο να τεμπελιάσει μία όμορφη μέρα παρά να τρέχει πέρα-δώθε.
  • Δημιουργήστε χρόνο για την οικογένεια.
    Αν κάθε βράδυ τρώτε πίτσες πηγαινοφέρνοντας τα παιδιά, τότε κάποιο βράδυ, που είναι όλοι ελεύθεροι, να τρώτε όλοι μαζί, έστω κι αν αυτό θα είναι αργότερα από το κανονικό. Οργανώστε βραδιές επιτραπέζιων παιχνιδιών ή βόλτας.
  • Μάθετε να λέτε «όχι» όταν το παιδί ήδη κάνει πολλά και πραγματικά θέλει και κάτι άλλο, συζητήστε μαζί του ποια άλλη ενασχόληση του θα σταματήσει για να αρχίσει την καινούρια.
  • Θυμηθείτε την σημασία της απραξίας. Όλοι ψάχνουμε την ευκαιρία να χαλαρώσουμε, να σκεφτούμε την ημέρα που πέρασε, ή απλά να «τεμπελιάσουμε»
  • Και τέλος τα παιδιά πρέπει να είναι παιδιά και ότι είναι σημαντικό να έχουν χρόνο να μαζεύονται και να παίζουν.

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Το Τάε Κβο Ντο (tae kwon do ή taekwondo) είναι Κορεάτικη πολεμική τέχνη, όπου στα Κορεάτικα σημαίνει πόδι – χέρι – μυαλό.

Το σκεπτόμουν πολύ καιρό, εάν θα έπρεπε να γράψω σε αυτό το άθλημα την κόρη μου, που έκλεινε τα 7. Είχα διαβάσει ότι το Τάε Κβο Ντο, είναι ένα άθλημα, που βγάζει από μέσα σου την πειθαρχία και την αυτοσυγκέντρωση, αρετές που βοηθούν το άτομο να αποδώσει σωματικά. Επίσης είναι μια πολεμική τέχνη αυτοάμυνας και ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης. Αυτή ήταν η λέξη κλειδί, που με έκανε σαν μαμά να μπορέσω να ενθαρρύνω την κόρη μου να πάει.

Ξεκινώντας, το πρώτο διάστημα είδα ένα κορίτσι με αφοσίωση στην ώρα της διδασκαλίας, να έχει ευγένεια, επιμονή και αυτοέλεγχο, όχι μόνο στο συγκεκριμένο μάθημα, αλλά στο σπίτι, στο σχολείο και στην καθημερινότητα της…

Έχουν περάσει 7 ολόκληρα χρόνια από τότε και δεν μετάνιωσα ποτέ, ούτε για τις ατέλειωτες ώρες που αφιέρωσα από έξω από την σχολή αλλά ούτε και τα χρήματα που κατέβαλα όλο αυτό το διάστημα.

Η κόρη μου απέκτησε ενίσχυση προσωπικότητας της, αυτοάμυνα, αυτοέλεγχο, που πιστεύω ότι θα την βοηθήσουν σε όλη της την ζωή!!!!

 

Πηγή: Μία Μαμά