Δεν είναι τυχαία αυτή η φράση που έχει μείνει από την αρχαιότητα και την χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα (αν και με λίγο διαφορετική έννοια). Το ουσιαστικό παιδί προέρχεται από το ρήμα παίζω και αυτό ακριβώς δείχνει πόσο άρρηκτα συνδεδεμένες είναι αυτές οι δυο λέξεις στην ουσία τους.
Το παιδί σε όλες τις εποχές και τις ιστορικές περιόδους έχει ανάγκη το παιχνίδι. Χρησιμοποιεί απλά υλικά (χώμα, χαρτί, σφουγγάρι, φαγητό, κοχύλια, πέτρες, κουμπιά κλπ) τα οποία τα μεταμορφώνει σε ο,τι μπορούμε και δε μπορούμε να φανταστούμε (κούκλες, αυτοκινητάκια, ζωάκια κα.).
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το παιχνίδι με αυστηρά επιστημονικούς όρους σίγουρα θα το χωρίζαμε σε δυο κατηγορίες: δομημένο και ελεύθερο.
Το δομημένο είναι το παιχνίδι που παίζουν τα παιδιά, αλλά τους όρους τους θέτουν οι ενήλικες. Μπαίνουν λοιπόν οι κανόνες, το σκηνικό και το θέμα από τους ενήλικες, όπου συντονίζεται και επιβλέπεται από αυτούς.
Το ελεύθερο παιχνίδι είναι ακριβώς αυτό που λέει και η λέξη. Είναι το παιχνίδι που αποφασίζεται από τα παιδιά, στήνεται από αυτά, εξελίσσεται μέσα από αυτά και τελειώνει πάλι μετά από δική τους απόφαση. Δεν υπάρχει επίβλεψη ή παρέμβαση από ενήλικες. Σαφώς και το δεύτερο είναι πιο δημιουργικό, διότι αφήνει τα παιδιά να αναπτύξουν τη φαντασία τους και τα κάνει υπεύθυνα.
Τόσο το δομημένο όσο και το ελεύθερο παιχνίδι είναι απαραίτητα για τη σωστή ψυχική ανάπτυξη του παιδιού και διαμόρφωση της ηθικής και συναισθηματικής πλευράς της προσωπικότητάς του. Μέσα από αυτό το κάθε παιδί μαθαίνει να εκφράζει τα δικά του συναισθήματα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες του, να μοιράζεται τα παιχνίδια του με άλλα παιδάκια, να μην είναι αυτό το επίκεντρο του κόσμου, να κερδίζει αλλά και να χάνει, να αποκτά εμπειρίες, δεξιότητες, κίνητρα και στάσεις, να συνεργάζεται, να υποχωρεί, να επιβραβεύει και να υποστηρίζει την ομάδα του. Όλα αυτά το βοηθούν στην μετέπειτα κοινωνική του προσαρμογή.
Πολλές φορές μάλιστα υπάρχουν παιδιά διαφόρων ηλικιών όπου τότε πραγματικά χρειάζεται κάποιος εξωτερικός παράγων, ανιματερ, να τα συντονίσει με ηρεμία, εμπειρία και υπομονή, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι καυγάδες αλλά και οι αδικίες. Επιπλέον σαν γονείς δεν έχουμε τον χρόνο, το ταλέντο και την διάθεση να συντονίσουμε πολλά παιδιά και συχνά στις μέρες μας φοβόμαστε να αφήσουμε τα παιδιά μας τελείως ελεύθερα και χωρίς καμία επίβλεψη.
Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το Poly party που γνωρίζει όσο κανείς άλλος την αναγκαιότητα του παιδιού για παιχνίδι και ψυχαγωγία. Με ειδικά προγράμματα ανοικτού χώρου όπως το κυνήγι χαμένου θησαυρού, παντομίμα, βρες τη λέξη αλλά και με τσουβαλοδρομίες, σκυταλοδρομίες, κρυφτό, μήλα και διάφορες άλλες αθλοπαιδιές συνδυάζουμε παιχνίδι, διασκέδαση, ψυχαγωγία και μάθηση.