Σχέση πατέρα και παιδιού

Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πρόσφατα δημοσίευσε έρευνα σχετικά με τη σχέση πατέρα και βρέφους και με τις συνέπειες που αυτή έχει στη μετέπειτα ζωή του παιδιού.

Η έρευνα στηρίχτηκε σε προσωπικές συνεντεύξεις 192 οικογενειών από δύο μαιευτήρια της Αγγλίας. Η πρώτη συνέντευξη ελάμβανε χώρα όταν το παιδί ήταν τριών μηνών και η δεύτερη συνέντευξη, όταν ήταν ενός έτους.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που είχαν περισσότερη επαφή με τον πατέρα τους κατά τη βρεφική ηλικία, εμφάνισαν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς αργότερα.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η επίδραση του πατέρα είναι πολύ πιο σημαντική στα αγόρια απ’ ό,τι στα κορίτσια. Αυτό κατ’ επέκταση μπορεί να σημαίνει ότι τα αγόρια είναι πιο επιδεκτικά στο να επηρεαστούν από τον πατέρα τους ήδη από πολύ μικρή ηλικία.

 

Τα αίτια δεν καθορίστηκαν πλήρως. Η απομάκρυνση του πατέρα θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας διαταραγμένης σχέσης του ζευγαριού ή να αντανακλά μια γενική έλλειψη φροντίδας, στην οποία το παιδί αντιδρά με μια διαταραγμένη συμπεριφορά.

 

Λαμβάνοντας υπόψη την έρευνα που διεξήχθη στην Αγγλία, καταλαβαίνουμε τη σημασία που έχει η σχέση μεταξύ πατέρα και παιδιού για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Ο πατέρας αποτελεί πρότυπο ταύτισης και πηγή ασφάλειας για το παιδί. Πρέπει να στηρίζει το παιδί ώστε να χτίσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ανεξάρτητα με τις συνθήκες που επικρατούν, όπως η πολύωρη εργασία και το στρες, πρέπει πρώτη προτεραιότητα να είναι η σωστή ανάπτυξη του παιδιού  που  σημαίνει περισσότερες ώρες ασχολίας  με το παιδί, παιχνιδιού και κοινών δραστηριοτήτων.

 

Και αν έχει περάσει  η περίοδος που το παιδί σας ήταν βρέφος, μην απογοητεύεστε. Ποτέ δεν είναι αργά, όταν θέλεις να δώσεις αγάπη. Μερικές δημιουργικές ιδέες που θα μπορούσαν να «ενώσουν» έναν πατέρα με τα παιδιά του, βρίσκονται παρακάτω:

 

  1. Κράτησε μια θετική στάση όταν τους μιλάς
  2. Λέγε τους συχνά πως τ’ αγαπάς. Πόσο πολύ, τ΄ αγαπάς.
  3. Κάνε ένα διάλειμμα από τη δουλειά, για να τους τηλεφωνήσεις .
  4. Προσπάθησε να καταλάβεις τα αστεία τους και γέλα μαζί τους.
  5. Δώσε όλη σου την προσοχή όταν σου μιλάνε.
  6. Μάθε τα παιδιά πως πρέπει να προσέχουν τα λόγια και τις πράξεις τους, αλλά μη χρησιμοποιείς την τιμωρία ως μέσο.
  7. Φτιάξε μια Κυριακή πρωινό για τα παιδιά σου.
  8. Διέθεσε χρόνο για καθένα από τα παιδιά χωριστά.
  9. Ξεκίνησε με τα παιδιά ένα ομαδικό σπορ.
  10. Όταν κάνεις ένα λάθος, δείξε τη δύναμη να το παραδεχτείς.
  11. Διάβαζε στα παιδιά σου παραμύθια.
  12. Να είσαι πάντα παρών στα παιδιά σου.
  13. Οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι χρυσός.
  14. Άφησε τα παιδιά να κάνουν τις δικές τους επιλογές. Όχι πάντα
  15. Θυμήσου πως για τα παιδιά ο πατέρας λειτουργεί σαν καθρέφτης. Οπότε πρόσεξε όσα κάνεις και όλα λες.

Πως να αντιμετωπίσετε την σχολική αποτυχία

Πώς να μιλήσουμε στο παιδί μας, αν στενοχωριέται όταν δεν καταφέρνει να έχει καλές επιδόσεις στο σχολείο.

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να δώσουμε στο παιδί μας να καταλάβει και να πιστέψει ότι για μας είναι πολύτιμο και το αγαπάμε το ίδιο είτε έχει ψηλές είτε χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο.

Το ότι το παιδί δεν έχει πολλές επιτυχίες στο σχολείο δεν σημαίνει ότι ήρθε η καταστροφή. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κήρυγμα στο παιδί μας για το τι έπρεπε ή δεν έπρεπε να κάνει για να είναι πιο αποδοτικό και κυρίως δεν πρέπει να του επαναλαμβάνουμε διαρκώς τις πόσο καλές επιδόσεις είχαμε όταν ήμασταν στην ηλικία του. Του δίνουμε απλά να καταλάβει ότι πολλές φορές οι αποτυχίες φέρνουν προσωρινά την δυστυχία, αλλά σχεδόν πάντα μας διδάσκουν. Του εξηγούμε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι μοναδικοί σε κάτι και όπου δεν είναι καλοί σε ένα τομέα είναι συνήθως καλοί σε κάποιον άλλο ή άλλους τομείς. Επίσης του ζητάμε να μας πει αν υπάρχει κάτι με το οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί στον εξωσχολικό χρόνο του. Αθλητισμός, μουσική, χορός, ζωγραφική και διάφορα άλλα εικαστικά εργαστήρια κλπ. μπορούν να του προσφέρουν τη χαρά και την ικανοποίηση της δημιουργίας και της επιτυχίας.

Όταν το παιδί νιώσει ότι είναι ικανό, αποδεκτό από τους φίλους του, έχει αξία και πολλές επιτυχίες, επομένως θετική εικόνα για τον εαυτό του, τότε πιστεύουμε ότι αυτό θα λειτουργήσει θετικά και στην απόδοση του στο σχολείο.

Είναι πολύ σημαντικό βεβαίως να υπάρχει επικοινωνία και συνεργασία με το δάσκαλο  του παιδιού. Ο δάσκαλος είναι που γνωρίζει τις μαθησιακές δυνατότητες ή και δυσκολίες του παιδιού μας και μπορεί να μας βοηθήσει και να μας κατευθύνει για το πώς πρέπει να τις διαχειριστούμε και  να τις αντιμετωπίσουμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να το βοηθήσουμε να τις ξεπεράσει όσο είναι δυνατόν και να έχει καλύτερη εξέλιξη στην πρόοδο του. Με πολλή υπομονή αλλά και διάλογο με το παιδί μας, όλα τα προβλήματα λύνονται.!!


Το Poly party διοργανώνει παιδικά πάρτυ και βαπτίσεις με κλόουν και νεράιδες.
Αναλαμβάνει την ψυχαγωγία σε σχολικές και εταιρικές εκδηλώσεις, τον στολισμό με μπαλόνια και την προώθηση παιδικών προϊόντων.

[related-articles-by-tag]

Πως να μάθετε τα “μυστικά” του σχολείου

Πόσες φορές το παιδάκι σας γυρίζει από το σχολείο και ενώ προσπαθείτε να του πάρετε έστω μια κουβέντα για το πως πήγε η μέρα του, δεν βγάζετε άκρη; Συχνά ρωτάτε :

“Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;” “Καλά.”

“Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;” “Καλά.”

“Πες και κάτι ακόμη βρε παιδάκι μου!”

“Ε, τι άλλο να σου πω, βρε μαμά….καλά. Μια χαρά.”

Φαντάζομαι πολύ γνώριμος διάλογος για πολλούς από σας.

Αν τα παιδιά σας θεωρούν το σχολείο προσωπική τους υπόθεση και δε μοιράζονται λεπτομέρειες ή αν απλά ο τρόπος που κάνετε την ερώτηση είναι τόσο γενικός και αόριστος που πραγματικά δεν έχουν τι να πουν, δείτε παρακάτω μία λίστα με 15 έξυπνες ερωτήσεις για να μαθαίνετε τα μυστικά του σχολείου!

  1. Ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα που έγινε στο σχολείο σήμερα; (ποιο ήταν το χειρότερο;)
  2. Πες μου κάτι που σήμερα σε έκανε να γελάσεις.
  3. Αν μπορούσες να διαλέξεις, με ποιον θα καθόσουν μαζί στην τάξη; (με ποιον δε θα καθόσουν με τίποτα; Γιατί;)
  4. Ποιο σημείο (χώρος) του σχολείου είναι το πιο σούπερ;
  5. Πες μου μια περίεργη λέξη που άκουσες σήμερα. (Ή κάτι περίεργο που είπε κάποιος)
  6. Αν έπαιρνα τηλέφωνο τη δασκάλα σου απόψε, τι θα μου έλεγε για σένα;
  7. Με ποιον τρόπο βοήθησες ή σε βοήθησε κάποιος σήμερα;
  8. Πες μου κάτι καινούργιο που έμαθες σήμερα.
  9. Ποια στιγμή ήσουν πιο χαρούμενος σήμερα;
  10. Ποια στιγμή βαρέθηκες πιο πολύ σήμερα;
  11. Με ποιον θα ήθελες να παίξεις στο διάλειμμα που δεν έχεις παίξει ποτέ ξανά μαζί του;
  12. Ποια λέξη είπε πιο πολλές φορές η δασκάλα σου σήμερα;
  13. Τι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε λιγότερο; Γιατί;
  14. Πού κυρίως παίζεις στα διαλείμματα;
  15. Αν ήσουν εσύ ο δάσκαλος αύριο, τι θα έκανες;

 

Μην το βάζετε κάτω…μπορεί να μην “δουλέψει” από την πρώτη φορά, αλλά σίγουρα με λίγη καλή προσπάθεια θα ανακαλύψετε πράγματα και γεγονότα που ποτέ δεν φανταζόσασταν και σίγουρα θα φαίνεστε στα παιδιά σας λιγότερο βαρετοί. Με αυτό τον τρόπο δείχνετε ότι συμμετέχετε στην ζωή του και πολλές φορές μπορεί και να προλάβετε δύσκολες καταστάσεις, που του συμβαίνουν είτε με την δασκάλα, με τα μαθήματα και πιθανότητα μη κατανόησης μαθημάτων, αλλά και εκφοβισμό από άλλα παιδιά. Όσο είστε κοντά στα παιδιά σας, τόσο πιο εύκολα λύνονται δυσάρεστες εκπλήξεις!!

Καλή σας επιτυχία!!!


Το Poly party διοργανώνει παιδικά πάρτυ και βαπτίσεις με κλόουν και νεράιδες.
Αναλαμβάνει την ψυχαγωγία σε σχολικές και εταιρικές εκδηλώσεις, τον στολισμό με μπαλόνια και την προώθηση παιδικών προϊόντων.

[related-articles-by-tag]

Αρχίζουν τα σχολεία…Αντίο ξεγνοιασιά

Τα σχολεία ξεκινάνε και τα πρωτάκια έχουν γεμίσει άγχος.

Πως θα είναι; θα βρω φίλους; θα έχω χρόνο για παιχνίδι; θα είναι αυστηρή η δασκάλα; κλπ. Αυτά τα ερωτήματα όμως προκαλούν αγωνία όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους γονείς και μάλιστα σε αυτούς προστίθενται κι άλλα όπως: Θα μάθει το παιδάκι μου να γράφει και να διαβάζει; Πόσο θα πρέπει να το ζορίζω; Πόσο χρόνο θα πρέπει να του αφήνω καθημερινά για παιχνίδι…. και άλλα τέτοια αγχωτικά.

Το πρώτο που θα λέγαμε είναι ψυχραιμία! Όλα παίρνουν το δρόμο τους και τα παιδάκια μας προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολα από ότι φανταζόμαστε τόσο εμείς όσο και αυτά τα ίδια.

Ωστόσο σίγουρα υπάρχουν κάποια tips που μπορούμε να ακολουθήσουμε προκειμένου να έχουν τα παιδιά μας μια πιο ομαλή μετάβαση στο σχολείο.

1. Μιλήστε στο παιδί για τη χαρά της γνώσης. Το πόσα πράγματα θα πάρει από το σχολείο. Το ότι θα μπορεί να διαβάζει πλέον μόνο του τα παραμύθια και τις ιστορίες, που τώρα παρακαλάει τους άλλους να το κάνουν. Θα μάθει να μετράει και έτσι να μπορεί να αγοράζει με το χαρτζιλίκι του μόνος του, τα πράγματα που θέλει.

2. Μπορείτε να κάνετε κάποιες άσκησης προγραφής. Να μάθει να πιάνει το μολύβι και να σχεδιάζει ένα τρίγωνο, ένα τετράγωνο, ένα ορθογώνιο και έναν κύκλο.

3. Θα ήταν πολύ θετικό αν έχει κάποια γνωστά του παιδιά στο σχολείο να πάνε μαζί την πρώτη μέρα και ίσως να κάτσουν μαζί και στο θρανίο. Αυτό σίγουρα θα μειώσει το άγχος του και θα το κάνει να νιώσει πιο οικεία σε ένα ξένο περιβάλλον, όπως αυτό του σχολείου.

4. Καλό θα ήταν καμιά εβδομάδα πριν αρχίσει το σχολείο, να προετοιμάσετε το παιδάκι σας για την πρωινή ρουτίνα. Το γρήγορο αλλά απαραίτητο πρωινό, το πλύσιμο στο μπάνιο και βέβαια το ντύσιμο.

5. Προετοιμάστε το δωμάτιο του παιδιού σας για αυτή την αλλαγή. Αδειάστε κάποια ράφια και κάποια συρτάρια έτσι ώστε να μπορέσει το παιδί να οργανώσει τα σχολικά του βιβλία και τα σχολικά του είδη.

6. Αγοράστε, λίγο καιρό προτού αρχίσει το σχολείο, τη σχολική του τσάντα και την κασετίνα του ώστε να συνηθίσει να τη βλέπει σαν απαραίτητο μέρος του “σκηνικού”.

7. Την προηγούμενη μέρα διαλέξτε μαζί τα ρούχα που θα φορέσει στον Αγιασμό.

8. Κανονίστε να πάτε λίγο πιο αργά στη δουλειά. Καλό είναι να δώσετε το χρόνο στο παιδί να γνωρίσει και άλλα παιδάκια, να μιλήσει μαζί τους, να “εξερευνήσουν” το χώρο. Μην το πιέζετε να φύγετε γρήγορα γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να το αγχώσει και να πατήσει φρένο εκείνη τη στιγμή στις γνωριμίες του.

Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε τον άθλο που κάνουν τα “μικρά” μας καθώς μέσα σε διάστημα περίπου τριών μηνών μαθαίνουν να γράφουν και να διαβάζουν.

Καλή αρχή με γέλια και χαρά!!!!!!!!

 

Πως να πείσεις το παιδί να θέλει να επιστρέψει στο σχολείο

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πόσο γρήγορα πέρασε το καλοκαίρι! Πριν καλά-καλά το καταλάβουμε έχει έρθει η ώρα της επιστροφής στο σχολείο. Τα παιδιά, όμως, δεν είναι και τόσο θετικά σ’ αυτήν την αλλαγή.

Μην τα παρεξηγείς. Ούτε εσύ είχες καμία όρεξη να επιστρέψεις στην δουλειά όταν τελείωσαν οι διακοπές. Απλά σου λείπει αυτός ο ανέμελος αυθορμητισμός των παιδιών που δεν μασούν τα λόγια τους και δεν διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, «δεν θέλω να πάω στο σχολείο». Τι μπορείς να κάνεις;

Οι πρώτες αγορές για την σχολική χρονιά (σχολική τσάντα, τετράδια- μαρκαδόροι, ρούχα-παπούτσια) παίζουν σίγουρα κινητήριο ρόλο στο να βάλεις ξανά τα παιδιά στο κλίμα του σχολείου. Πολλές φορές, όμως, αυτή η αγαπημένη τσάντα δεν είναι αρκετή. Πως όμως μπορείς να αλλάξεις το «μισώ το σχολείο» με το «ανυπομονώ να πάω σχολείο»; Δημιουργήσαμε λοιπόν έναν μικρό οδηγό με τα βήματα που πρέπει να κάνεις για να πείσεις το παιδί να θέλει να επιστρέψει στο σχολείο:

 

  1. Η δημιουργία ενός «back to school» παιδικού δωματίου, η ανανέωση δηλαδή του χώρου όπου το παιδί κοιμάται, παίζει και εργάζεται, θα τον βοηθήσει στο να παραμένει συγκεντρωμένο, οργανωμένο και χαρούμενο. Η δημιουργία ενός χώρου χωρίς περισπασμούς, είναι ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθείς ότι η σχολικές ασκήσεις θα ολοκληρωθούν!
    Το διάβασμα είναι σκληρό, ο κακός φωτισμός ίσως να κάνει την προσπάθεια ακόμα πιο απαιτητική. Ο φωτισμός αποτελεί ένα σημαντικό μέρος στο παιδικό δωμάτιο. Βεβαιώσου λοιπόν τόσο το ηλιακό όσο και το ηλεκτρικό φως είναι αρκετό στο να διατηρεί το δωμάτιο φετινό καθ΄ όλη την διάρκεια της ημέρας.
    Τέλος, προμηθεύσου με μεγάλα χρωματιστά κουτιά και αποθήκευσε παιχνίδια ή άλλα παιδικά αντικείμενα δίνοντας αυτήν την οργανωμένη εικόνα που χρειάζεται ένα «back to school» παιδικό δωμάτιο.
  2. Οι σχολικές προμήθειες-εργασίες είναι αρκετές θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να τις συγκεντρώσει όλες. Για αυτό λίγες μέρες πριν την έναρξη των μαθημάτων π.χ. δέκα μέρες ή μια εβδομάδα πριν, μπορείς να δημιουργείς ένα πλάνο αντιστροφής μέτρησης, η κάθε μέρα του οποίου θα περιλαμβάνει μια δραστηριότητα εν όψει του σχολείου. Ενδεικτικά, δέκα μέρες πριν την έναρξη των σχολείων, μπορείς να πας με το παιδί σου για την αγορά των παιδικών αθλητικών παπουτσιών του, εννέα μέρες πριν, να ετοιμάσετε μαζί τα νέα τετράδια κ.ο.κ.
  3. Μίλησε με το παιδί σου, περιέγραψε αναλυτικά τι θα κάνουν κάθε μέρα στο σχολείο, ενημέρωσε το παιδί σου για τις σχολικές δραστηριότητες και την αξία της κοινωνικής συνύπαρξης ή αφηγήσου τις δικές σου εμπειρίες από το σχολείο.
  4. Τέλος κάνε πάντα την πρώτη μέρα του σχολείου να μοιάζει ξεχωριστή. Σηκωθείτε νωρίς το πρωί, ετοιμάστε ένα υπέροχο πρωινό, βάλτε μουσική, βγάλτε και μια οικογενειακή selfie.

Έτσι κάθε χρόνο η μέρα αυτή θα αποτελεί μια μοναδική ημέρα που τα παιδιά δεν θα θέλουν να χάσουν. Εναλλακτικά καθιερώστε το μεσημέρι ή και το βράδυ να τρώτε όλοι μαζί μοιράζοντας τα νέα της ημέρας!

Ό,τι κι να κάνεις, μην ξεχάσεις να ντυθείς με την καλή σου διάθεση και να πάρεις μαζί σου εκείνο το πλατύ σου χαμόγελο το μεταδοτικό!

Καλή σχολική χρονιά!

Μωρά και θάλασσα: Η πρώτη βουτιά

Πρώτη χρονιά με το παιδάκι μας στη θάλασσα και όσο μεγάλη είναι η χαρά μας, τόσες πολλές είναι και οι απορίες μας.

-“Πότε θα πρέπει να κάνει το μωράκι μου το πρώτο του μπανάκι;”
-“Τι θα πρέπει να ελέγξω προτού μπούμε στο νερό;”
-“Πως πρέπει να έχω το μωράκι μου στην παραλία;”

Αυτά και άλλα πολλά βέβαια, μπορούν να τα σκεφτούν μόνο οι μανούλες.

Οι Παιδίατροι συνιστούν το πρώτο μπάνιο του μωρού να γίνει αφότου έχει κλείσει τους πρώτους 6 μήνες. Ακόμα και αυτό βέβαια είναι σχετικό και γίνεται υπό προϋποθέσεις. Βασικότερη προϋπόθεση είναι η θερμοκρασία του νερού της θάλασσας. Το νερό δεν πρέπει να είναι παγωμένο. Άρα αποφεύγουμε κρύες θάλασσες όσο όμορφες και καθαρές κι αν είναι και επιλέγουμε κυρίως απογευματινές ώρες, αφού έχει κατέβει ο ήλιος και η θάλασσα έχει ζεσταθεί. Επιπλέον προτιμάμε το πρώτο του μπανάκι να μη γίνει πολύ νωρίς το καλοκαίρι.

Βάζουμε το μωράκι μας σταδιακά στο νερό, ίσως τις πρώτες ημέρες σε μια μικρή βαρκούλα ή μικρή πισίνα, όπου θα έχουμε αφήσει το νερό να ζεσταθεί από τις ηλιακές ακτίνες. Για το μπάνιο στην θάλασσα, πρώτα το βρέχουμε χαϊδεύοντας το. Εάν το ζουζούνι μας κλαίει και δε θέλει να μπει δεν το πιέζουμε. Με το ζόρι δεν θα έχουμε την ευχαρίστηση που επιθυμούμε να του προσφέρουμε και μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα θα πετύχουμε.

Είναι μύθος το οτι είναι καλύτερα να βάζουμε το μωράκι μας γυμνό μέσα στη θάλασσα. Πρέπει να του φοράμε μαγιουδάκι και μόλις τελειώσει το μπάνιο του να ξεπλένουμε το δέρμα του με γλυκό νερό (προτιμάμε παραλίες με ντους). Στη συνέχεια του φοράμε το pamper και ένα λευκό βαμβακερό μπλουζάκι. Το μπλουζάκι του χαρίζει δροσιά και απορροφά τον ιδρώτα. Δεν αφήνουμε ούτε στιγμή το μωρό μας εκτεθειμένο στον ήλιο και του φοράμε πάντα αντηλιακό-μεγάλης προστασίας- ειδικό για μωρά. Απαραίτητο αξεσουάρ αποτελεί βέβαια και το καπέλο.

Εάν ωστόσο το ζουζούνι μας παρουσιάζει δερματικές παθήσεις, εκζέματα και πιθανόν αλλεργίες, καλό είναι να αποφεύγεται η επαφή με την άμμο.
Αυτές είναι κάποιες βασικές συμβουλές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό και γι’ αυτό θα πρέπει πάντα να συμβουλευόμαστε τον παιδίατρο που το παρακολουθεί και το ξέρει.

Καλές βουτιές και καλή διασκέδαση!

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

“Αυτό που αξίζει περισσότερο, σε οποιαδήποτε σχέση, είναι όχι εκείνο που παίρνεις, αλλά εκείνο που δίνεις.”, Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Η γενναιοδωρία είναι μία πράξη ανιδιοτέλειας και δείχνει ότι κάποιος μπορεί να νοιαστεί τον άλλον, μπορεί να ξεκολλήσει απ’το Εγώ του να μάθει να συμπονά και να προσφέρει. Να προσφέρει όχι απαραίτητα υλικά αγαθά και χρήματα, αλλά χρόνο, αγάπη, γνώσεις.

Η γενναιοδωρία, το να μοιράζεσαι, ειναι έννοιες που τα παιδιά δεν είναι αναπτυξιακά έτοιμα να καταλάβουν. Φέρονται εγωιστικά, γιατί πιστεύουν ότι όλα περιστρέφονται γύρω απ’ τον εαυτό τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να βοηθήσουμε το παιδί μας να μάθει την αξία της γενναιοδωρίας?

  • Να γίνετε παράδειγμα προς μίμηση. Προσφέρετε τη θέση σας σε κάποιον ηλικιωμένο. Ανοίξτε την πόρτα σε κάποιον που δυσκολεύεται.
  • Συζητήστε μαζί του. Εξηγήστε του δικές σας παραδειγματικές συμπεριφορές για ποιο λόγο προέκυψαν. Πχ. Προσφέρατε το κολατσιό σας σε κάποιον άστεγο γιατί πείναγε και δεν έχει χρήματα να αγοράσει μόνος του φαγητό.
  • Ξεκινήστε με μικρά πράγματα. Δώστε στο παιδί σας ένα πακέτο μπισκότα για να το μοιραστεί με τους φίλους του.
  • Ενθαρρύνετε το παιδί να μοιράζεται τα παιχνίδια του.
  • Συζητήστε για τις ανάγκες άλλων ανθρώπων, βοηθήστε το να δει τον κόσμο διαφορετικά, έξω απ’τον εαυτό του. Να μάθει να σκέφτεται τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, τους φίλους. Πχ. αν ζητήσει ένα παγωτό προτείνετέ του να πάρετε άλλο ένα για τον αδερφό ή τον πατέρα του, γιατί ξέρετε πόσο πολύ του αρέσει.
  • Μην θίξετε τον εγωισμό του. Αν παρατηρήσετε μία συμπεριφορά που δεν εγκρίνετε, πχ. δε μοιράζεται το αυτοκινητάκι του με το φίλο του, μην πείτε κάτι μπροστά σε άλλους. Συζητήστε το μετά μαζί του, λέγοντας του ότι δεν σας άρεσε η συμπεριφορά αυτή και ευγενικά πείτε του ότι θα θέλατε να μη ξανασυμβεί.
  • Προσπαθήστε να μην το τιμωρήσετε αν δεν μοιράζεται. Δε το βοηθάτε!
  • Επαινέστε το όποτε μοιράζεται ή όποτε δίνει κάτι. Καν’τε το να νιώσει ότι σας κάνει υπερήφανους και να νιώσει χαρά που έκανε κάποιον άλλον άνθρωπο ευτυχισμένο.

 


Το Poly party διοργανώνει παιδικά πάρτυ και βαπτίσεις με κλόουν και νεράιδες.
Αναλαμβάνει την ψυχαγωγία σε σχολικές και εταιρικές εκδηλώσεις, τον στολισμό με μπαλόνια και την προώθηση παιδικών προϊόντων.

[related-articles-by-tag]

BULLYING / ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

To φαινόμενο εκφοβισμού από συνομήλικους, δυστυχώς εμφανίζεται όλο και πιο συχνά ακόμα και στις μικρότερες ηλικίες μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Όταν ένα παιδί δέχεται αρνητικές συμπεριφορές από τους συμμαθητές του, είτε αυτές εκφράζονται με σωματική βία, είτε μόνο με λεκτική, κινδυνεύει να δημιουργήσει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του.

Αν για παράδειγμα το αποκαλούν συνέχεια “βλάκα”, “χαζό” κλπ παρόμοια, μπορεί να ταυτιστεί με την εικόνα, που οι άλλοι του δίνουν και να πιστέψει ότι πράγματι είναι. Εμείς οι γονείς λοιπόν είμαστε αυτοί, που πρώτοι πρέπει να βοηθήσουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος του παιδιού μας, αφού πρώτα έχουμε βεβαιωθεί ότι πράγματι έχει πέσει θύμα ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού.

Αν το παιδί μας δεν συνηθίζει να μας μιλάει, ίσως μας δείχνει σημάδια με την αλλαγή στην συμπεριφορά του, στην όρεξη του ή ακόμα και στον ύπνο του.

Η επικοινωνία γονιού και παιδιού είναι πολύ σημαντική. Πρέπει εμείς να το πείσουμε ότι δεν πρέπει να φοβάται ή να ντρέπεται να μας μιλήσει για ότι του συμβαίνει. Αυτό θα το καταφέρουμε προσφέροντας του αγάπη, ενθάρρυνση και υποστήριξη. Αν το παιδί μας είναι σίγουρο ότι το αγαπάμε χωρίς όρους, πιστεύουμε στην αξία του, το εμπιστευόμαστε και το στηρίζουμε, μπορεί πιο εύκολα να μας εμπιστευτεί κι εκείνο τις όποιες ανησυχίες του.

Έπειτα και αφού έχουμε επικοινωνήσει με το παιδί μας, προσεγγίζουμε τους γονείς των παιδιών, που το εκφοβίζουν, με κατανόηση και όχι με εχθρότητα, γιατί στόχος μας είναι να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα και όχι να αντιδικήσουμε. Άλλωστε το πιο πιθανό είναι αν μην γνωρίζουν οι άλλοι γονείς για την κακή συμπεριφορά των παιδιών τους και πιστεύουμε ότι και εκείνοι θα ήθελαν να γνωρίσουν και να προσπαθήσουν να την αλλάξουν.

Τέλος θεωρούμε ότι άλλο ένα βήμα, που πρέπει να γίνει παράλληλα με την επαφή με τους άλλους γονείς, είναι να επικοινωνήσουμε με τους δασκάλους των παιδιών.

Η συνεργασία, η φιλική διάθεση και η αμέριστη αγάπη προς όλα τα παιδιά, από όλες τις πλευρές, μπορούν να δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

 

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Με την βοήθεια ενός φραμπαλά, μιας κορώνας ή ένα ραβδί μάγου, το τρίχρονο παιδί μεταμορφώνεται σε βασίλισσα ενός μαγικού συμβάντος, όπου το ξύλινο αλογάκι είναι φτερωτό. Όταν μάλιστα σου ζητηθεί να δοκιμάσεις το ροζ συννεφάκι, συμφωνείς ότι έχει γεύση τσίχλας. Άλλες φορές, ο τετράχρονος γιος σας, αρπάζει ένα σεντόνι και τρέχει πάρα-δώθε στους διαδρόμους, φωνάζοντας «μαμά, μαμά, πετάω, είμαι ο σούπερμαν». Αυτά λοιπόν είναι τα «μαγικά χρόνια», όπου το παιδικό μυαλό είναι αρκετά ανεπτυγμένο, φαντάζεται σπουδαίες ιστορίες, αλλά όχι αρκετά εξελιγμένο για να καταλάβει γιατί οι ενήλικες ρωτάνε δύσπιστα «Μα είναι δυνατό αυτό;»

Πως τα πολύ μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται τον κόσμο.

Υπάρχουν πολλά, που τα πολύ μικρά παιδιά δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν για τον κόσμο γύρω τους και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να «συμπληρώνουν» τα κενά, με δικές τους εφευρέσεις – πολλές φορές «μαγικές» – για το πώς λειτουργούν ορισμένα πράγματα.

Πώς να ενθαρρύνετε το επινοητικό παιχνίδι

Το επινοητικό παιχνίδι ξεκινάει στο μυαλό του μικρού παιδιού. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν μπορούν να συμμετέχουν. Να μερικοί τρόποι να ενθαρρύνετε τον φανταστικό κόσμο του παιδιού σας:

Συμμετέχετε

Όταν το παιδί χοροπηδάει και λέει ότι πετάει, μην του πείτε ότι απλώς χοροπηδάει, αλλά τροφοδοτήστε την φαντασίωση λέγοντας «Τι βλέπεις από εκεί ψηλά που είσαι;» ή «Μήπως πρέπει να ξεκουραστείς λίγο πάνω σε κείνο το ροζ συννεφάκι ;» Ή ακόμα αρχίστε να “πετάτε” μαζί του.

Διαλέξτε «παλιομοδίτικα» παιχνίδια

Παιχνίδια όπως κύβους, κούκλες, πλαστελίνες που χρειάζονται δημιουργικότητα και εξάπτουν την φαντασία.

Περιορίστε τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

Γενικά παιχνίδια που λειτουργούν με μπαταρίες. Η δημιουργικότητα πάει περίπατο, όταν αντί να παίζει το παιδί, παίζει το παιχνίδι από μόνο του.

Διαβάστε στο παιδί

Ενώ του διαβάζετε, κάντε ερωτήσεις που κάνουν το μυαλό να δουλεύει:
”Αν ήσουν η κάμπια, τι θα έτρωγες;» «Τι νομίζεις ότι θα γίνει παρακάτω;»

Περιορίστε τον χρόνο μπροστά στην τηλεόραση

Όταν τα μικρά παιδιά βλέπουν μία ταινία ή και ένα μορφωτικό πρόγραμμα, ζούνε τον «φανταστικό» κόσμο κάποιου άλλου αντί να χρησιμοποιούν την φαντασία τους. Αρκετά προγράμματα της τηλεόρασης δεν είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για πολύ μικρά παιδιά. Επιπλέον, είναι επιρρεπή στις διαφημίσεις, γιατί δεν μπορούν να τις ξεχωρίσουν από το κανονικό πρόγραμμα.

Όταν η μαγεία τελειώνει

Θα έρθει, βέβαια, η μέρα που οι κορώνες θα μαζεύουν σκόνη και τα «μικρά» σας δεν θα πιστεύουν ότι μπορούν πια να πετάξουν. Από την μια θα αναπολήστε τις στιγμές αυτού του κόσμου – όπου όλα ήταν δυνατά – αλλά από την άλλη αυτό είναι σημάδι ότι το μυαλό του παιδιού ωριμάζει φυσιολογικά, όπως πρέπει.

 

ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΦΗΒΕΙΑ – ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ;

Όσο το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία, θέλει να αποστασιοποιηθεί από την οικογένεια και προτιμά να περνάει περισσότερο χρόνο με τους συνομήλικους  του.

Πως πρέπει να το αντιμετωπίσω;

Η παρέα των συνομήλικων είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στην ζωή του παιδιού μας για την ομαλή ανάπτυξη του. Οι φίλοι επηρεάζουν συχνά θετικά. Προκειμένου να αναπτυχθεί κοινωνικά, πρέπει να μάθει να διαλέγει φίλους, να δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης και να αισθάνεται ότι ανήκει κάπου. Μέσα από τις σχέσεις φιλίας μαθαίνει να αντιμετωπίζει και να λύνει προβλήματα που μπορεί να μπορεί να προκύψουν.

Αυτό που εμείς σαν γονείς οφείλουμε να κάνουμε, είναι να γίνουμε το στήριγμα στο καταφύγιο του παιδιού μας, σε περίπτωση, που οι συνομήλικοι του προκαλέσουν μεγάλη θλίψη ή στενοχώρια. Το επηρεάζεται σημαντικά από τους φίλους δεν σημαίνει ότι εμείς αυτόματα γίναμε ασήμαντοι. Ακούμε προσεκτικά πριν μιλήσουμε και το ρωτάμε αν θέλει την γνώμη μας ή την συμβουλή μας. Ας αντισταθούμε στον πειρασμό να γίνουμε υπερπροστατευτικοί ή να το ελέγχουμε συνεχώς. Τονίζουμε στο παιδί μας ότι απολαμβάνουμε την παρέα του και προτείνουμε να καλεί συχνά φίλους στο σπίτι.

Ας είμαστε ευχάριστοι και φιλόξενοι και να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους φίλους του, όχι αδιακρισία, τότε και εκείνοι θα αισθάνονται άνετα να μαζεύονται σπίτι μας. Το κέρδος μας θα είναι σημαντικό. Θα γνωρίζουμε την παρέα του παιδιού μας από κοντά και πιθανόν, να επιθυμεί να περνάει περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί μας αν γνωρίζει ότι εμείς δεχόμαστε την ανάγκη του, να περνά περισσότερο χρόνο με τους φίλους του.